همه چیز درباره هپاتیت B
هپاتیت B یک بیماری عفونی کبدی است که توسط ویروس هپاتیت B (HBV)ایجاد می‌شود. این ویروس می‌تواند باعث التهاب کبد، آسیب کبدی و در موارد مزمن، نارسایی کبد و سرطان کبد شود. هپاتیت Bیک بیماری مسری است که از طریق تماس با خون، مایعات بدن یا اشیاء آلوده به ویروس منتقل می‌شود.
علائم هپاتیت B
• بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت Bهیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند.
• در صورت بروز علائم، معمولا 2 تا 6 ماه پس از عفونت ظاهر می‌شوند.
• علائم شایع شامل خستگی، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم، از دست دادن اشتها، تب، ادرار تیره و زردی پوست و چشم (یرقان) است.
• در موارد شدید، هپاتیت Bمی‌تواند منجر به نارسایی کبد، نارسایی کبدی و مرگ شود.
نحوه انتقال هپاتیت B
هپاتیت Bاز طریق تماس با خون، مایعات بدن یا ترشحات جنسی فرد آلوده منتقل می‌شود. راه‌های رایج انتقال هپاتیت Bعبارتند از:
• تماس جنسی: هپاتیت Bمی‌تواند از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فرد آلوده منتقل شود.
• تزریق: هپاتیت Bمی‌تواند از طریق به اشتراک گذاشتن سوزن‌های آلوده، مانند سوزن‌های مورد استفاده برای تزریق دارو‌های IVیا خالکوبی، منتقل شود.
• از مادر به کودک: هپاتیت Bمی‌تواند از طریق یک مادر آلوده به نوزادش در حین زایمان یا شیردهی منتقل شود.
• تماس نزدیک: هپاتیت Bمی‌تواند از طریق تماس نزدیک با فرد آلوده، مانند زندگی در یک خانه یا تماس مکرر با بزاق یا زخم‌های باز فرد، منتقل شود.
تشخیص هپاتیت B
تشخیص هپاتیت Bبا ترکیبی از آزمایش خون انجام می‌شود. این آزمایشات می‌توانند وجود ویروس هپاتیت B، میزان آسیب کبدی و اینکه فرد دچار عفونت حاد یا مزمن است را تعیین کنند. آزمایشات رایج برای تشخیص هپاتیت Bعبارتند از:
• آزمایش آنتی ژن HBsAg: این آزمایش وجود ویروس هپاتیت Bرا در خون تشخیص می‌دهد.
• آزمایش آنتی بادی anti-HBc: این آزمایش وجود آنتی بادی‌هایی را که بدن در پاسخ به عفونت هپاتیت Bتولید می‌کند، شناسایی می‌کند.
• آزمایش آنتی بادی anti-HBe: این آزمایش وجود آنتی بادی‌هایی را که نشان‌دهنده عفونت فعال است، شناسایی می‌کند.
• آزمایش HBV DNA: این آزمایش میزان ویروس هپاتیت Bرا در خون اندازه‌گیری می‌کند.
درمان هپاتیت B
هیچ درمانی برای هپاتیت Bوجود ندارد، اما درمان‌هایی وجود دارد که می‌تواند به کنترل ویروس و جلوگیری از آسیب کبدی کمک کند. درمان هپاتیت Bبه مرحله عفونت بستگی دارد.
• هپاتیت Bحاد: اکثر افراد مبتلا به هپاتیت Bحاد بدون درمان بهبود می‌یابند. با‌این‌حال، در طول دوره بیماری، به استراحت، مایعات فراوان و مراقبت‌های حمایتی نیاز دارند.
• هپاتیت Bمزمن: افراد مبتلا به هپاتیت Bمزمن باید تحت درمان با دارو‌های ضد ویروسی قرار گیرند. این دارو‌ها می‌توانند به کاهش سطح ویروس در خون، جلوگیری از آسیب کبدی و کاهش خطر ابتلا به عوارض کمک کنند.
نتیجه‌گیری
هپاتیت Bیک بیماری عفونی کبدی شایع است. با واکسیناسیون، رابطه جنسی ایمن و اقدامات احتیاطی دیگر می‌توان از ابتلا به هپاتیت Bپیشگیری کرد. اگرچه درمانی برای هپاتیت Bوجود ندارد، اما درمان‌های موثری برای کنترل ویروس و جلوگیری از آسیب کبدی در دسترس است. تشخیص زودهنگام و پیگیری منظم با پزشک برای مدیریت بیماری و کاهش خطر عوارض بسیار مهم است.
به نقل از:wikidakheli.ir